Η έκθεση στη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου σήμαινε πολλά για εμάς. Θες γιατί το πήραμε όλο επάνω μας και η κούραση ήταν διπλάσια, καθώς ήρθε και κούμπωσε η προετοιμασία της στο καπάκι μετά τους “Πρόσφυγες”, θες γιατί θα ήταν πλέον ένα σημείο αναφοράς στο Μεσολόγγι, θες γιατί ακολούθησε και αντικατέστησε εκείνη του επετειακού της Επαναcyστασης, που επίσης είχαμε επιμεληθεί και για την οποία είχαμε ακούσει τα καλύτερα, θες γιατί δουλεύαμε εξ αποστάσεως ή γιατί θα γινόταν η μόνιμη έκθεση της Βυρωνικής… Ό,τι και να ήταν είχαμε παραπάνω άγχος.

Και τώρα που όλα τελείωσαν (και αρχίζουν) καλά, η χαρά είναι μεγαλύτερη και την καμαρώνουμε, και ίσως την βλέπουμε πιο ομορφή απ’ ότι είναι, αλλά τι να κάνεις… έτσι γίνεται όταν έχεις φτιάξει κάτι που το νιώθεις και είναι πραγματικά δικό σου.

Ευχαριστούμε και πάλι όσους συναδέλφους και τεχνικούς στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο – National Historical Museum βοήθησαν, και τη Διεύθυνση και τη Διοίκηση που μας εμπιστεύονται και μας δίνουν την ευκαιρία να ζούμε τέτοιες στιγμές κορυφαίου άγχους και ικανοποίησης.

Κα Rodanthi Rosa Florou ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδη!